OYUNCAKLAR
Bir yaz günüydü. Zaten bunalımdaydım. Annem ve babamı anlamıyorum. Bazen " sen artık büyüdün Abi / Abla ' oldun diyorlar bazen de tek başıma dışarı çıkmak istediğimde sen daha küçüksün diyorlar hatta bana evin telefon numarasını ezberletmeye çalışıyorlar kaybolabilirmisim . Her yeri biliyorum ki ben oyuncakciyi, parkı, hastaneyi, merketi ve daha birçok yeri soyleyebilirdim param bile var. Ali'ye oyuncak almak için Ben abiyim / ablayım Çünkü
abiler ablalar kardeşlerine hediye alır bu yüzden onu oyuncakçiya götürmeye kakar verdim annem evi supuruyordu ben abiyim ablayim diye dışarı cıkdimiza haber vermedim Ali'yi oyuncakçiya götürdüm Ali oyuncakları görünce çok sevindi dolaşmaya başladı Ali kucağını oyuncaklarla dolmuştu hepsini almak istiyordu benim çok param yoktu o sırada dükkan sahibi olan abi geldi
: çocuklar yanlız mi geldiniz
: evet abi
: anneniz sizi merak etmesin
: yok merak etmez ben büyüdüm
: siz acele edin
biz oyuncak aldır dışarı çıktık birde ne göreyim aynı yere gelmişiz oyuncakçı abi dışarı çıktı
: niçin tekrar geldiniz
: abi biz haline kaybolduk
: annemiz arıyalım
içeri girerken sordu
: evin telefon numarasını biliyorsun değil mi
işte o zaMan hatalı oldumu anladım telefon numarasimi ezberliyemedim bildiğimi söyledim o sırada bir ses geldi
: Ahmet Ali
bu annemle babamdı bizi gördüler hemen kapıdan içeri girdiler çok korkmuşlardı babam oyuncakçiya teşekkür etti hep beraber eve gittik anne. bizde gözünü ayırmaya ben de telefon numarasını izin almadam dışarı çıkmaya karar verdik yinede ben büyüdüm çünkü Ali'nin abisiyim/ ablasiyim
YAZANA KARDAR ELİM KOPTU EN İYİ SECEE MİSİN