Açıklama:
● Tımar, en genel kapsamında devlete sağlanan tanımlanmış bir hizmet karşılığında ücret olarak toprak tahsis edilmesidir. .Tımar sistemi Osmanlı'da ağırlıklı olarak, merkezden denetlenen büyük bir sipahi gücü besleyerek padişahın ordusuna asker sağlamak için geliştirilmiştir.
● Osmanlı İmparatorluğunun ekonomik ve idari açıdan güçlenmesini sağlayan bu sistem, devletin 14. yüzyıldan itibaren uygulanmaya başlamıştır. Tımar sistemi askerler ve çiftçiler için getirilse de, daha sonra devlet memurlarına da vergi toplama yetkisi verilmiştir.
● Osmanlı'da tımar sistemine değinen en eski kayıtlar Orhan ve Osman beylerin (1299 - 1362) dönemine ilişkindir.
● Tımara: cizye, cerime, bad-ı hava, niyabet, resm-i arus gibi daha başka vergi kalemleri de dahildir. Tımara hak kazanan kişi ancak askeri sınıftan olabilir.
● 14-16. yüzyıllarda Osmanlı İmparatorluğu'nda uygulanan bu sistemde topraklar sipahiler arasında paylaştırılır.
Tımar Sisteminin Özellikleri
☆ Devletin maaş yükünü azaltmaktadır
☆ Devletin üretimi denetim altına almasıyla üretimde süreklilik sağlanmaktadır.
☆ İkta verilen bölgelerin güvenliği sağlanarak, devlet otoritesi korunmaktadır.
☆ Tımar sistemine toprağa dayalı olması sebebiyle göçebe yaşayan Türkmenler yerleşik hayata geçmektedir
IYI ÇALIŞMALAR DİLERİM