Sєłam ✧
Camii Nedir?
İslam dininin ibadet yeridir. Bazı kurumlarda ibadet için ayrılmış küçük alana ise mescit denir.
Caminin Bölümleri:
Minare: Namaza çağrıyı bildirir. Aynı zamanda sela da okunur. Dar ve uzun kulelerdir.
Minber: Hatiplerin üzerinde hutbe okudukları yerdir. Taşınabilir mimari elemanlardandır. Genellikle ahşap ve taş malzemeden yapılırlar.
Mihrap: Olmazsa olmaz bir mimarı elemandı. Camilerin kıble duvarında bulunur. İmamın namaz kıldırırken durması için olan yerdir.
Eyvan: Avluya bakan tarafı açık; üç tarafı kapalı, üstü tonozla örtülü yerden yüksekçe zeminli oylumlardır.
Revak: Uzun kenarlarının her biriyle yapıya bitişiktir. Sütunların taşıdığı bir kemer dizisiyle dışa açılan, üstü kubbe veya tonozla örtülü mekana verilen addır.
Son Cemaat Yeri: Namaza geç kalanlar ibadetlerini gerçekleştirir. Camilerin giriş kapısı önündeki avludan yüksek tutulmuş namaz kılma bölümüdür.
Hünkar Mahfili: Osmanlı camilerinde padişahların namaz kılmaları için ayrılmış yerdir.
Vaaz Kürsüsü: Vaaz veren kişilerin durduğu özel yerdir. Vaaz kürsüleri genelliklr ahşap, mermer ve taş malzeme kullanılarak inşa edilirler.
Kadınlar Mahfili: Kadınların namaz kılması için tasarlanan yerdir.
Müezzin Mahfili: Osmanlı camilerinde müzezzinler için ayrılmış yerdir.
Avlu: Bir yapının ortasında kalan, çevresi kapalı, üstü açık olarak tasarlanan bölümdür.
Hazire: Cami, tekke ya da türbe bahçesinde duvarla ya da parmaklıkla çevrilmiş mezarlıktır.
Şadırvan: Cami avlularında yer alan abdest almak için kullanılan yerdir.
Mükebbire: Camilerde imamın tekbirlerinin yeterince duyulmaması endişesiyle, cemaate tekrarlayan müezzinler için ayrılmış alandır.
Gasilhane: Ölen kişinin yıkanıp defnedilmeye hazırlandığı küçük alanlardır.
Mazgal Pencere: Camilerde harimi aydınlatmak için kullanılan açıklıklardır.
Musalla Taşı: Camilerin yanında üzerine cenaze konulan yerdir.
Taç Kapı: Cami, medrese, türbe ve han gibi yapıların gösterişli ana giriş kapılarına taç kapı adı verilir.
ßaşarıłar⚘
#lNayeon ☆