Soru: 13. Bir araştırmacı bezelye bitkisinin çiçek renginin kalitimiyla ilgili aşağıdaki çaprazlamayı yapmıştır. Çaprazlanan bezelyelerin saf döl olduğu bilinmektedir. X= %100 çiçeği mor Yapılan çaprazlama sonucunda bütün bezelyelerin mor çiçekli olduğu gören araştırmacı beyaz çiçekli bezelyelerinde oluşmasını istemektedir. Bunun için, 1. Heterozigot mor çiçekli bezelye bitkilerini kendi aralarında IL Heterozigot mor çiçekli bezelye bitkisiyle beyaz çiçekli bezelye bitkisini, III. Homozigot mor çiçekli bezelye bitkisiyle beyaz çiçekli bezelye bitkisini çaprazlarsa istediği sonuca ulaşabilir? A) I ve II B) I ve III C) II ve III D) I, II ve III​

Cevap:

1. A 2.b 3.c her sorunun cevabı a b c diye gidiyor.

Cevap:

sen de çok zor bişey istiyorsun be

Cevap:

Annem, İstanbul’a gittiğinden küçük kardeşim Hasan, Dadaruh ve ben çok güzel zaman geçiriyorduk. Dadaruh babamın seyisiydi. Her sabah atların yanına giderdik. Atlara bayılıyorduk. Dadaruhla beraber atlarla gezintiye çıkmak, sırtlarında dolaşmak çok eğlenceliydi. En güzeli ise kaşağı ile onları tımarlamak.

Hep özenmişimdir o tımarlamya. Her seferinde Dadaruh’a ben de yapacağım, ben de istiyorum diye söylesem de Dadaruh hep aynı şeyi derdi: Boyun ata erişince sen de yapacaksın, daha küçüksün.

Birkaç kere beni kucağına alıp yaptırmıştı, ama onun gibi yapamıyordum. Bir gün Hasanla Dadaruh gölün kıyısına indiler. Fırsat mı o fırsat evde tek iken hemen kaşağıyı aramaya gittim. Annemin İstanbul’dan getirdiği mükemmel kaşağıyı buldum. Hemen atların yanına indim. Fakat beceremiyordum. Atlar tepinip duruyorlardı.O zaman fark ettim ki kaşağının dişleri sivri, acıtıyor olabilir. Duvara sürtmeye başladım. Fakat dişlerini mahvettim. Bozuldular. Çok sinirlendim. Öfkemi neyden çıkaracağımı bilemeyince, hemen ilerideki çeşmeye koştum. Kaşağıyı onun üstüne koyup, irice bir taşla üstüne tüm kuvvetimle vurup parçaladım. Sonra da atıp kaçtım. Artık kaşağı yoktu… Babam ertesi gün erkenden ahıra uğradı, ben yine ahırda yalnızdım. Hasan evde hizmetçi ile duruyordu. Babam çeşmeden geçer iken, parçalanmış kaşağıyı gördü. Dadaruh’u çağırdı, bağırdı. Dadaruh şaşkındı, bir şey bilmediğini söyledi. Ben de Hasan yaptı diye bir iftira attım. Babam bağırarak Hasan ‘ ı çağırdı. Kaşağıyı niçin kırdın diye bağırdı. Hasan masumca kendini savundu. Babam ona sormakta ısrar etti, Hasan da aynı durumu tekrarlayınca babam ona hızlı bir şamar attı. Hasan ağlayarak çıktı. Artık dışarı çıkması yasaktı. Annem gelse de durum değişmedi. En sonunda Hasan üzüntüden kötü bir hastalığa yakalandı… “Kuşpalazı” diye bir hastalığa yakalandığını söylediler. Ertesi gün hizmetçimiz Pervin’i ağlar iken buldum. Niçin ağladığını, kardeşimin iyi olacağını söyledim. “O iyi olmayacak, dedi. Ağlamaya başladım. Benim suçumdu. O gece rahat etmedim. İtiraf zamanı çatmıştı. Gece Hasan ‘ ın yanına gidecektim. Pervin’i uyandırıp anlattım. Sonra da Hasanın yanına gideceğimi söyledim. Uyuyorlar diyerek göndermedi. Ertesi gün uyanır uyanmaz hemen Hasanın yanına koştum. Fakat suçsuz kardeşim iftiramın açtığı nedenle, ölüme kurban gitmişti.

Cevap:

Açıklama:

Mezopotamya'nın uçsuz bucaksız düzlüğünde, kıpkızıl bir kum bulutu deli fırtınaların eşliğinde Dicle vadisinin kurak ve küçücük bir köyüne doğru amansızca durmadan esiyordu. Fırtınalar, kurumakta olan dut ağaç-larının yapraklarından eşsiz kokuları etrafa saçıyordu. Serçeler, kerpiç evlerin çatısında kurulmuş yuvalarına teker teker uçuşup korunmaya çalışıyordu, bu amansız gelen fırtınalardan.

Dünyanın kurulduğu andan itibaren durmadan tüm ihtişamıyla akan Dicle nehri Kadim Diyarbakır ovasında nazlı nazlı ilerleyip durmadan bir şiirin en acıklı dizeleri gibi kıvrıla kıvrıla kum fırtınasının ortasında süzülmeye devam edip güneyin çorak topraklarına doğru ilerliyordu. Zamanın ilerleyen gizemli saatlerinde kum fırtınası yoğunluğunu artırıp göz gözü göremeyecek seviyesine ulaşıyordu...