Yardımlaşma İle İlgili Fabl Örneği
1
Kocaman bir ormanda Hug adında bir fil yaşarmış. Bu fil diğer hayvanlara eziyet eder, onlara hiç acımazmış. Günlerden bir gün bir suyun yanında yatıp keyf yaparken birden bire bir ses duymuş. Hemen göre doğru bakmış ki ne görsün kocaman bir balık gölün kenarına kadar gelmiş ağın içerisinde çırpınıyor. Balık Hug’u görünce ona bağırmış
-İmdat, imdat, imdat
Hug bu seslenişe aldırış etmemiş. Balığın yardımına da gitmemiş. Bunun üzerine balık daha yüksek bir sesle bağırmaya başlamış;
-İmdat, imdat, imdat !
Hug bu sefer sinirlenmeye başlamış.Öğren uykusunun en güzel yerinde onu yerinden kaldıran bu balığa değil yardım etmeyi ona kızmaya başlamış;
-Git başka yerde bağır. Uykumun en güzel yerinde beni uyandırdın. Demiş.
O sinirle Hug arkasına bile bakmadan oradan uzaklaşmış. Küçük balığı kaderi ile baş başa bırakmış. Tam balığın tüm umutları kaybolacakken birden bire bir kirpi suyun yanına kadar yaklaşmış. Ve şöyle demiş;
-Sana yardım etmek istiyorum, ama ben suya gidemem ki, demiş.
Devamı…
Bunun üzerine balık karaya ağla beraber daha da yaklaşmış ve kirpi ağın bir ucunu parçalamış. Balık da rahat bir şekilde buradan çıkıp arkadaşlarının yavrularının yanına yüzmeye başlamış. Giderken de arkasına dönüp,
-Çok teşekkür ederim kirpi kardeş demiş.
Aradan bayağı bir zaman geçmiş. Balık gölde güle oynaya yüzerken İmdat, imdat diye bir ses duymuş. Hemen sesin olduğu tarafa gittiğinde bir filin yardım istediğini fark etmiş. Biraz daha yaklaştığında bu filin Hug olduğunu görmüş. Meğer Hug’un yeni doğan yavrusu gölde serinleyim derken içine düşmüş.
Hug hemen balığa dönerek,
-Yardım et bize, imdat demiş.
Balık ise ona;
-Ben küçük bir balığım sizin gibi kocaman birine nasıl yardım ederim, demiş.
Fakat balık Hug’un bu çaresiz yardımı karşısında bir şeyler yapması gerektiğini düşünmüş. Geçmişte olanlara aldırış etmeden ona yardım etmek istemiş. Balığın aklına güzel bir plan gelmiş. Bir ıslık ile binlerce balık oraya akın etmiş. Binlerce balık yavru fili kaldırarak kıyıya kadar getirmiş.
Hug hem sevinmiş hem de utanmış. Balık ölüm kalım mücadelesi verirken o arkasına bile bakmadan gitmişti. Şimdi bak hiç ummadığı balıktan yardım istemek zorunda kaldı. Balık ise geçmişi hiç düşünmedi çünkü biliyordu ki eğer birisi zorda kalmışsa ona yardım etmek gerekirdi. O günden sonra balık ile Hug iyi bir dost olmuşlar.
2
Bir zamanlar Bay Leylek yine pazardan dönüyordu. Elinde dolu dolu poşetler iyice ağır gelmeye başlamıştı. Çok yorulmuştu ve en sonunda poşetleri elinden bıraktı. Yolun kenarında bulunan büyük taşa oturdu. O esnada oradan geçmekte olan tavşan ve sincap taşın üzerinde oturan Bay Leyleği gördü. Hemen yanına gittiler ve leyleğe ne olduğunu sordular. Ardından ona poşetlerini taşıması İçin yardım edebileceklerini söylediler. Leylek o yorgun haline rağmen birden gülmeye başladı. Sincap ve tavşan Leyleğin neye güldüğü anlamadı. Leylek onlara;
- siz mi taşıyacaksınız?
.-Sizin gibi ufak hayvanlar şimdi benim taşıyamadığı şeyleri mi taşıyacak?
-Hiç güleceğim yoktu, yardım istemiyorum dedi.
Sincap Leyleğin bu kendini beğenmişliğin çok kızsa da tavşanın da telkini ile evlerine gittiler. Aradan bir hafta kadar bir zaman geçmişti. Leylek çok zengin olmasına rağmen hiç tutumlu değildi. Her zaman bir şeyler alırdı. Bunu bilen orman sakinleri Leyleğin dışarı çıkmamasından kuşkulandılar. Başına bir şey gelmiş olacağını düşündüler. Leyleğin yanına gitmeye karar vermişler. Tavşan kapıyı açıp içeri girince leyleği yatağında görmüş. Yanına gidip:
-Sana ne oldu böyle, demiş leylek ise ağlayarak kanadını göstermiş.
- Geçen taşıdığım yük çok ağırdı, siz yardım etme teklifi de bulundunuz ama ben sizi küçük görüp teklifinizi kabul etmedim. Ağır yük kanatlarımı kötü etti, demiş.
Bunun üzerine sincap ve tavşan ona pansuman yapıp kanadını bir güzel sarmışlar. Her gün ona yiyecek getirip bakmışlar. Leylek onlara yaptıklarından sonra onların kendisine böyle yardımseverle davranmalarından çok utanmış ve onlardan özür dilemiş. Çok iyi arkadaş olmuşlar.
3
Uçsuz bucaksız ormanın içinde yaşayan bin bir türlü canlı varmış. Gölün kenarında yaşayan ise kaplumbağa sessiz sedasız yaşamına devam edermiş. Burada yaşarken orman yaz aylarında oldukça ısınır ve ufak tefek yangınlar çıkarmış. O kesimlerde uzaklaşarak yağmurların yağıp sönmesini beklermiş. Hayvanlar her gün olduğu gibi hayatlarına devam edermiş. Bir gün yine havalar ısınmış çalı çırpı kurumuş ve yangın başlamıştır. Hayvanlar kaçışacak yer ararken yangından kaçmak için gölü aşmaları gerekirmiş. Uçsuz bucaksız mesafeler olduğundan dolayı büyük canlılar üstünden atlayıp geçmiş. Ufak tefek olan akrep ise geçecek yer bulamamış. Nehrin bu tarafında kaldığı sürece ölüme ne kadar yaklaştığını fark etmiş. Kenar kısmında kaplumbağanın yangını seyrettiğini görünce ondan yardım isteyebileceğini görmüş. Yanına yaklaşmış şöyle demiş. Kaplumbağa kardeş yangın var beni gölün karşısına taşır mısın? Kaplumbağa ise tabi yardımcı olurum demiş. Kaplumbağanın sırtına binerek uzun bir yolculuğa çıkarak akrebi yangından kurtarmıştır. Gölün karşısına geçmişler ve derin bir nefes alarak teşekkür etmiş. İyilik borcunu unutmayacağını bir gün mutlaka ödeyeceğini söylemiş.
KAYNAKÇA
1. METİN
https://egitimdedegerler.com/2019/09/yardimlasma-ile-ilgili-fabl-ornegi.html/masal-ornegi/25/
2. METİN
https://www.ornegi.net/2022/02/yardmlasma-ile-ilgili-fabl-ornegi.html
3. METİN
https://www.eokulbilgi.com/yardimlasma-ile-ilgili-fabl-ornekleri/
