Cevap:
Beklenen gün gelmişti. Ertesi gün sınav sonuçları açıklanacak, Alp’in kazandığı üniversite ve bölüm belli olacaktı. Alp küçük ve fakir ailesiyle mutlu hayat yaşıyordu. On sekiz yaşına kadar beraber yaşadığı ailesinden ayrılma vakti gelmişti… okul masrafları Alp ve ailesini kederli kederli düşündürüyordu. Yeni nişanlanan ablası Neşe gelişmeleri dikkatle izliyordu…
Alp mutluluktan uçarcasına kazandığı belgesiyle evine gelir. Salonda annesi babası küçük kardeşi ve Neşe Alp’i heyecanla beklemektedirler. Alp içeri girer, ODTÜ Sosyoloji bölümünü kazandığını açıklar… Herkes heyecanlı ve neşelidir…
Baba:
- Oğlum Alp doğru mu söylüyorsun? ODTÜ… Sosyoloji… çok güzel (gözlüklerinin altından heyecanla oğlunu süzerek)
Anne:
- Ne oldu herif ? Kazanmış mı?
Baba:
- Evet hanım hem de ODTÜ… (gülümseyerek)
Küçük kardeş:
- Baba ! ağabeyim ne olacak ?
Alp:
- Sosyolog… Sosyolog… (küçük kardeşine sarılarak)
Küçük kardeş:
- Ağabey sosyolog ne demek ?
Alp:
- Toplumu, insanları inceleyen kişi… (gülerek)
Küçük kardeş:
- Ağabey bizi de inceleyecek misin ?
Alp:
- Tabi… neden olmasın…
Baba:
- Aferim oğlum, büyük bir bölümü kazandın… Aferim (titrek bir sesle)
Alp:
- Ne o baba… Pek memnun görünmüyorsun…
Baba:
- Olur mu oğlum… Tabiki çok mutluyum…Kayıtlar ne zaman ?
Alp:
- Eylülün başında baba…
Neşe:
- Fazla kalmamış… Alpçiğim heyecanlı mısın ? (metanetli bir sesle)
Alp:
- Çok abla… çok…
Neşe:
- Hepinizde bir endişe var… neyiniz var Allah aşkına…
(Küçük kardeş koşarak gelir, ablasına sarılır. Bu arada anne ile baba kendi aralarında sessizce konuşurlar.)
Anne:
- Herif ! Çocuğu nasıl okutacağız ? Emekli maaşıyla okunur mu hiç ?
Baba:
- Hanım hemen telaşlanma ! Hele bir kaydını yaptıralım… Allah kerim…
Anne:
- Herif peki kaydını yaptıracak kadar paramız var mı ki…!
Baba:
- Vardır… vardır… (titrek bir sesle)
Anne:
- İnşallah herif…
(Neşe bu arada anne ile babasının yanına gelir.)
Neşe:
- Hayırdır anne ne konuşuyordunuz ?
Anne:
- Yok kızım… Bir şey yok…
Baba:
- Kızım ! Dememiz o ki… Kardeşinin kayıt parası… Üç yüz milyonu buluyormuş…
Neşe:
- Olsun baba… Sorun ne…
( Bu sırada Alp gelir)
Alp:
- Hayırdır aile toplantısı mı var ? Benden habersiz…
Baba:
- Alp oğlum kayıt belgelerini tamamladın mı ?
Alp:
- Evet baba… Sadece kayıt parası kaldı… (Mahçup bir sesle…)
Baba:
- Tamam oğlum hallederiz…
Alp:
- Biliyorum baba ! Elinizde yok…
Anne:
- Olur mu oğlum... Sen kazandın biz okutacağız (duygulu bir tonla)
Alp:
- Haklısın anne… Haklısın…
Neşe:
- Ya ! Ne üzülüyorsunuz ? Evde sanki cenaze var… Üzülme sen Alp…
Alp:
- Abla iki günüm (bilgi yelpazesi.net) var yatırmaya…
( Bu arada neşe gider. Salonda bir sessizlik olur. Biraz sonra Neşe elinde bir kutuyla gelir.)
Neşe:
- Baba bunlar benim nişan altınlarım. Kardeşimin eğitimi daha önemli… Lütfen ! Kabul edin…
Alp:
- Abla… Hayır…
Baba:
- Kızım olur mu hiç…
Neşe:
- Hayır baba… Alp’in eğitimi daha önemli… Bunları bozdurun, kaydını yaptırın…Altın, takı geri gelir; ama kaybolan yıllar asla…
Baba:
- Hakkındaki düşüncelerimde beni yanıltmadın…
Alp:
- Teşekkür ederim abla… Teşekkürler…(Diyerek ablasının boynuna sarılır.)
