uzun ve ağır ağır devrilişi uzun bir kavağıngitgide solan bir gökyüzü ağıyor gözlerinin rengine kara ve duru şafağını arıyorgitgide kirlendi gecesi ve gündüzü suyu ve ekmeğiacı dünya!” “içli sözlerdeki umuda seğirten yokluk sessiz bir gerilimle başlayan gün büzüşmüş çizgiler ve katıgüneşli bir şehirden artakalanbir kalıntıyımkırık ve solukbozulmuş bir suretiyim kendimineskiden ileriye bakan ışıklı caddeleriminbir yaz şehriydim, sürüldüm yerimden edildim öncekendi tenimde yaralar gibiyim bedenime kurulan çarmıh“- evlâtlarım ah!Daraldım, ateş çemberinden tutanaklar Boynuma ferman, bana hasret kimliğim!Güneşi kurudu bahçelerimin ey dünya, Haritalarında olsam ne fark eder