Sonbaharın sürgün ettiği yapraklar Yüzüyor suları kayıp gölün yüzeylerindeDerin bir vadinin en yeşil ağacının gölgesindeBiri dua ediyor gökyüzünün çocuklarınaBulutların ardında saklambaç oynadıkları içinBulamıyor onları duaların elçisi güvercinlerBeyaz ve parlak tüyleri döküldükçeSaçları ağarıyor ihtiyarlarınVe dökülen her tüyün ardındanYas tutuyor bir melek