Cevap:
Açıklama:
Beyaz Geceler Özet
Beyaz Geceler adlı öyküsünde Fyodor Dostoyevski, okuyucuya kitap kapağında da belirtildiği gibi 'bir hayalperestin anılarını' sunuyor. Dostoyevski'nin bu akıcı eseri, bir çırpıda okunacak cinsten.
Kitabın ana karakteri olan yazar Petersburg'da hizmetçisiyle yaşayan, kendini insanlardan soyutlamış fakat tüm sokakların ona ait olduğunu düşünen hayalperest bir adam. Eğer şehrindeki insanlar mutluysa neşelenen, üzgünse hüzünlenen bir hayalperest.
Yaz geldiğinde şehirdeki insanlar yazlıklarına gitmeye başlar. Bu nedenle de kahramanımız kendini çok yalnız hisseder. Bu nedenle dolaşmaya başlar. O kadar çok yürür ki, şehir dışına çıkar. Bu kez de kırlarda dolaşmaya başlar. Gece olduğunda şehre geri dönerken, nehir kenarında korkuluklara yaslanmış ağlayan bir kız görür. Kızın yanına gider, fakat kız ürküp caddenin karşısına geçtiğinde bundan vazgeçerek yürümeye devam eder. Fakat az sonra sarhoş bir adamın kızı rahatsız ettiğini gören kahramanımız, kızın yanına gider ve onu kurtarır. Bunun üzerine kız ona minnettar olduğundan konuşmaya başlar ve yürümeye devam ederler. Kızın adı Nastenka'dır ve on yedi yaşındadır. Kahramanımız Nastenka'ya evine kadar eşlik ederken, ona nehir kıyısında neden ağladığını sorar. Nastenka kendisini tanımadığını, eğer tanıyabilirse neden ağladığını da anlatacağını söyler. Böylece ertesi gece yine aynı yerde buluşmak üzere sözleşirler. Kahramanımız çok mutludur, ilk defa bir kadınla bu kadar yakınlaşmıştır. Çok heyecanlanmıştır, ertesi geceyi sabırsızlıkla bekler. Ertesi gece geldiğinde, konuşmaya başlamadan Nastenka bir uyarıda bulunur, kendisine asla aşık olmamasını ister ondan, böylece arkadaş olabileceklerdir. O da bunu kabul eder ve böylece aralarında bir arkadaşlık başlar. Kahramanımız hikayesini anlatmaya başlar. Ne kadar yalnız olduğunu, sekiz yıldır Petersburg'da yaşamasına rağmen hiç arkadaşı olmadığını, günlerini evinde tek başına hayal kurarak geçirdiğini söyler. Konuşmasını bitirdiğinde Nastenka ona kendisini asla bırakmayacağını söyler. Böylece kendi hikayesini anlatmaya başlar.
Nastenka küçük yaşta annesi ve babası öldüğünde, kör ninesiyle kalmıştır. Bir keresinde ninesinin sözünü dinlemediğinden, ninesi iki yıldır Nastenka'nın elbisesini kendininkine iğneleyerek onu yanında tutmaktadır. Bu nedenle o da kendi yalnızlığına mahkum olmuştur.
Başka bir gelirleri olmadığından, evlerinin tavan arasını kiraya veren Nastenka ve ninesi, geçen yıl tavan arsını genç bir adama kiralamışlardır. Kiracı, bir keresinde Nastenka'ya kitap yollar, sonra bir keresinde de onu ve ninesini operaya götürür. Fakat bir daha da hiç uğramaz. Nastenka genç adama aşık olmuştur. Fakat adam bir iş için Moskova'ya gideceğini söylemiştir. O gece Nastenka eşyalarını bir bavulda toplar ve tavan arasına çıkar. Fakat genç adam bunu kabul etmez. Kendisini beklemesini, bir yıl sonra döndüğünde eğer hala istiyorsa kendisinden başka biriyle evlenmeyeceğini söyler. Böylece ertesi sabah gider.
Genç adam şehre döneli üç gün olmuştur fakat hala Nastenka'ya gelmemiştir. O gece Nastenka bunun için ağlamaktadır işte. Kahramanımız, Nastenka'nın hikayesine gerçekten çok üzülür, onu teselli etmeye çalışır. Fakat olanlar ortadadır işte. Yine de Nastenka'ya sözlüsüne bir mektup yazmasını, mektubu ona iletebileceğini söyler. Nastenka çoktan bir mektup yazmıştır zaten. Kahramanımız, mektubu Nastenka'nın verdiği adrese götürür fakat sonraki iki gün boyunca mektuba cevap gelmez. Nastenka buna çok üzülmüştür. Kahramanımız Nastenka'nın üzüntüsü karşısında daha fazla kendini tutamaz ve Nastenka'ya ona aşık olduğunu söyler. Nastenka çok şaşırır. Bunu beklemiyordur. Fakat sonra onun sevgisine bir önem vermeyen birini beklemek yerine kendisini seven ve değer veren birini tercih edeceğini fark eder. Nastenka da ona kendisini sevdiğini söyler. Böylece bütün gece evlilik planları yaparak dolanıp dururlar. Geç saatlerde kahramanımız Nastenka'yı evine bırakırken, karşıdan bir adamın gelmekte olduğunu görürler. İşte bu odur, sonunda gelmiştir. Nastenka adamın kollarına atılır, sonra geri dönüp kahramanımızı öper ve genç nişanlısıyla uzaklaşırlar. Çok üzülmüştür, fakat Nastenka gitmiştir işte. Ertesi gün Nastenka, bir mektup gönderir. Hep dost kalacaklarını söylemiştir mektubunda. Kahramanımız, mektubu ağlaya ağlaya defalarca okur.
