bir zamanlar çocuklar susuz,aç ve zayıftılar ama sevgi güçleri güçlü ve kuvetliydi bu insanlar asla pes etmedi dayima hayata kaldılar ot yediler böcek yediler sırf o küçük karinlarini doyura bilmek için yapmadiklari şamatalıkbkalmadı pencereli odaları bile yoktu yaşlılara kimse bakmıyordu ilgilenmiyordu bu dünya böyle ne varsın ne yoksun ha yaşamışım ha ölmüşüm fark etmez...
