Soru: Değme felek türküsünün hikayesi

Cevap:

Değme felek değme elime benim

Bu türküyü Sebahat Akkiraz’dan dinlediğimde ayrı bir efkar basar. Sesindeki o kadife ton türkünün içine çeker. Efkârın olmasa da efkârın varmış gibi dinlersin, öyle güzel bir sesi var… Şimdi türkümüzün hikâyesine bir bakalım.

Amasya’ya bağlı Gümüşhacıköy ilçesi İmirler köyünde 1957 yılında dünyaya gelmiştir. Gerçek adı Muammer Badem olan Aşık Özlemî, halk ozanları geleneğinin temsilcisiydi.

Açıklama:

Lisede bir kıza aşık olur, kızda onu sever. Hiç ayrılmayacaklarına, her zaman buluştukları ağacın altında söz verirler. Sevdiği ona, her zaman cebinde sakladığı isminin baş harfi oyalı mendilini bu ağacın altında hediye eder. Özlemi, liseyi bitirdikten sonra Ankara Basın Yayın Yüksek Okulu’nu kazanır ve sevdalısı ile okulu bitirdikten sonra evlenecekleri sözüyle vedalaşırlar.1980 ihtilali olmuştur ve Aşık Özlemi”nin “BİTANEM” şiiri Devrimci Yol Gençlik Derneği’nin panosunda asılı olduğu için dernekle ilgisinin olmamasına karşın tutuklanır ve hayatının iki buçuk yılı cezaevinde geçer. Okul hayatı da bitmiştir. Cezaevinden çıktıktan sonra ailesinin yanına döner. Çektiği acıları sevdiğini düşünerek unutmaya çalışır. Ailesine, sevdiği kızı istemelerini diler. Anne ve babası kızı istemeye gider ancak, kızın ailesi; bizim hapislerde yatan bir kişiye verecek kızımız yoktur diyerek kızlarını vermezler. Vermedikleri gibi kısa bir süre içinde başkasıyla evlendirirler. Aşık Özlemi”nin yüreğine hiç sönmeyecek bir ateş düşmüştür o anda.

Özlemi,yeni besteleriyle sanat camiasında iyice tanınmaya başlamış,konserlere,televizyon ve radyo programlarına daha sık katılmaya başlamıştı.Sakin,mütevazı bir hayatı vardı.Bir gün,kendisini derinden üzen bir haber aldı. Yıllar önceki sevdiği kız ölmüştü. Donuk bir tavırla tepki vermişti.Çünkü,içinde hala kırgınlık vardı. Ama içine ikinci bir ateş düşmüştü. Hayatını kaybeden eski sevdiği kızın yakınları ısrarla onun cenazeye katılmasını istiyorlardı. Ancak Özlemi,kararlıydı gitmeyecekti.Fakat gelmesi için ısrar ediliyordu. Ve,ısrarın nedeni sonunda açıklandı.. Hayatını kaybeden sevdiğinin bir vasiyeti vardı. Yakınlarına bir ağaçtan bahsetmiş ve o ağacın altında toprağa verilmek istemiş.İşte o ağacın yerini bilen tek kişi kendisiydi.

Özlemi, bir radyo programına konuk olur. Sevdiğinin ölüm haberinin acısı hala yüreğindedir. Programda ilk türküsünü söylemesi istenir, ancak Özlemi”nin aklına yüzlerce türküden hiç birisi gelmez. O anki hisleriyle sazının teline vurur ve ağzından şu dörtlükler dökülür:

Bugün benim efkarım var, zarım var

Bugün benim efkarım var, zarım varDeğme felek değme telime benim

Bugün benim efkarım var, zarım varDeğme felek değme telime benimGül yüzlü cananı yar yar elden aldırdım

Bugün benim efkarım var, zarım varDeğme felek değme telime benimGül yüzlü cananı yar yar elden aldırdımEcel oku değdi yar yar gülüme benim

Bugün benim efkarım var, zarım varDeğme felek değme telime benimGül yüzlü cananı yar yar elden aldırdımEcel oku değdi yar yar gülüme benimDeğme felek değme telime benim

Bugün benim efkarım var, zarım varDeğme felek değme telime benimGül yüzlü cananı yar yar elden aldırdımEcel oku değdi yar yar gülüme benimDeğme felek değme telime benimÖzlemi,o anki duygularıyla bu türküyü çalıp söylerken duygulanır ve türkü bittikten sonra cebinden sevdiğinin baş harfi oyalı mendilini çıkarır ve göz yaşlarını siler.

Aşık Özlemi mahlası ile türkülerini söyleyen Muammer Badem’in bir bestesidir Değme Felek türküsü..

Hikayesi yürek yakan cinsten..

Özlemi,lisede bir kıza aşık olur ve ikisi Gümüşhâne’de yaşadıkları köylerinde bir ağacın altında hiç ayrılmayacaklarına dair söz verirler.Sevdiği kız Özlemi’nin baş harfini işlediği oyalı mendili emanet eder sevdiğine..(ayrıntıya dikkat!)

Gün gelir Özlemî ,yüksek öğrenimini tamamlamak için Ankara’ya gider sevdiğine geri döneceğini söyleyerek..

Yazdığı ‘BİTANEM’ (aşk mesafe dinlemez kişi gönlünde sevdiğini her yere götürür) şiiri sebebiyle ,hiçbir bağı olmaması gerçeği bi yana sol derneklerden birinin panosunda asılı bulunduğu için 1980 ihtilalcileri tarafından tutuklanır iki buçuk yıl cezaevinde tutuklu kalır ve eğitim hayatı da biter..

Gümüşhane’ye geri döner hayatına sevdiği kızla evlenerek tutunmak ve yeni bir yol çizmek ister lâkin kızın ailesi cezaevi damgasından ötürü kızlarını vermezler üstelik başka biriyle evlendirirler.

Özlemi,sazıyla avunur türküler besteler ve yeniden başlar hayatına..

Bir gün sevdiği kızın öldüğü haberi gelir.Donuk bir ifadeyle tepki verir gönlünün kırgınlığından olsa gerek..

Kızın yakınları ısrarla Özlemî’nin cenazeye katılmasını isterler bir müddet sonra anlaşılır ki kız,ölmeden evvel yakınlarına ölünce bir ağacın altına gömülmek istediğini vasiyet eder ve Özlemi’nin yerini bildiği ağaç..

Bir radyo programında o günlerde yüreği kanarken ilk türküsünü seslendirmesi istenir bildiği yüzlerce türküyü söylemez o an içinden geldiği gibi sazına vurur ve DEĞME FELEK türküsünü ilk kez o radyo programında seslendirir.Türküsünü bitirdikten sonra cebinden çıkardığı oyalı mendili ile gözyaşını siler..