Soru: Babafingo ben ferdi şarkı sözleri acil​

✌HELLØ ☃️Yazıda “Sabahattin Ali’nin Selam ” öyküsü hakkında bilgiler, romanının özeti, öykünün konusu, ana fikri, romanın kahramanları, romanın olay örgüsü, yazarı, “Sabahattin Ali’nin Selam ” hakkında bilgiler “Sabahattin Ali’nin Selam” öyküsünün şahıs kadrosu yazarın diğer öyküleri “Sabahattin Ali’nin Selam “ adlı eserden alıntılar yer alır. Eser hakkında yorumlar, anlatım tekniği, yazarın bakış açısı, tekniği, türü, çevrildiği diller, eserin basım yılı, basım hikâyesi, yazar ve eseri arasındaki, eserle yazarın biyografisi arasındaki alakalar incelenmiştir. Sabahattin Ali ve Selam Öyküsü Hakkında Selam adlı öyküsü Sabahattin Ali ‘nin ilk kez 1940 yılında dergide yayımlanan ve dördüncü öykü kitabı olan Yeni Dünya adlı öykü kitabı içine de yer alan bir öyküsüdür. [1] Yazar bu öyküsünde Yalova’dan, Bursa’ya gidecekken İznik gölünü yakından gözlemlemek için Orhangazi’ye inmesi ve bir gece orada kalarak bir berberde tıraş olurken dinlediği bir öyküyü kaleme alması şeklindeki bir öyküsüdür. Öykü bu nedenle anlatıcısı ile yazarının aynı kişi olduğu ve nispeten yazarın bir anısını da içeren yapıdaki bir öykü olmaktadır. Sabahattin Ali , hayatı boyunca beş öykü kitabı ve beş kitap içinde yayımlanmış 64 hikâyesi olan bir öykücüdür. Yazarın pek çok öyküsü tıpkı Selam adlı öyküsü gibi Sabahattin Ali’nin anılarından oluşmaktadır. Öykülerinin bir kısmı ise tıpkı bu öyküdeki gibi dinlediği, duyduğu veya şahit olduğu olayların anlatımına dayanmaktadır. Bir Gemici Hikâyesi , Beyaz Bir Gemi , Katil Osman , Candarma Bekir , Böbrek , Bir Aşk Masalı gibi öyküleri kendi yaşamı ile ilgili olmayan öykülerinden bazılarıdır. Buna mukabil birçok öyküsü ise kendi anıları içinde tanıştığı insanların öyküsü olmaktadır. Bu tip öykülerinde kahramanla tanışmış, konuşmuş, onun hikâyesini dinlemiş ve hikâye ederek kaleme almıştır. Bir Şaka , Bir Firar , Kafakağıdı , Çilli , gibi öyküleri anıları ile karışık öyküleridir. Bir Konferans , Çirkince, Duvar , Millet Yutmuyor adlı öykülerinde ise, anlatıcı, yazar ve kahraman da kendisidir. Sabahattin Ali, 1930 yılında Nazım Hikmet’in de yazar kadrosu içinde bulunduğu Resimli Ay adlı dergiye dahil olduktan sonra toplumcu gerçekçi öyküler yazmaya başlamış, öykülerinde Anadolu gerçeklerine yönelmiş, ezilen işçi, köylü, şarkıcı, memur, dilenci ve emekçilerin hayatlarını yazmaya başlamıştı. [2] Yazar Selam adlı öyküsünü yazdığı yıllarda evli ve bir çocuk sahibiydi. İkinci defa ve yedek subay olarak yaptığı askerlikten de dönmüş, Ankara Devlet Konservatuarında dramaturgluk yapmaya başlamıştı. Yazar bu öyküsünde Yalova’dan Bursa’ya yaptığı bir yolculuk esnasında Orhaneli’nde geçirdiği bir günü ve bir berberde tıraş olurken dinlediği bir berberin hikâyesini kaleme almıştır. Selam adlı öyküsü berberin hikâyesini anlatmaya başladığı yere kadar Sabahattin Ali’nin bir yolculuk ve İznik gölü gezisi anısı şeklindedir. Bu öykü muhtemelen askerlik görevinin bittiği günlerin akabinde yazılmıştır. “ Fakat menfaatlerin, ince hesapların emir kulu olmaktan kurtulmanın ve aklıma eseni yapıvermenin verdiği rahatlık ve gururun ömrü uzun sürmedi” Hikâyede bir ibare olarak geçen “Yaşım otuzu geçti.” İfadesi de yazarın bu hikâyeyi kaleme aldığı yılı işaret eden bir belirti olmaktadır. [3] Öykü, özellikle İznik gölü ve tıraş olduğu Berber dükkânının iç mekan betimlemeleri ile dikkati çekmektedir. “Aynanın önünde ve masanın mermeri üzerinde, aynı şekilde sineklerin taarruzuna uğramış; çoban kolonyası şişeleri ve üzerlerinde Almanya İmparatoru palabıyıklı Wilhelm ile melaike yüzlü karısının resimleri bulunan iri pudra kutuları duruyordu.”[4] Öykünün can alıcı noktası ise öykünün en sonunda şu cümle ile ifadesini bulmuştur. “Bir kuru selamın arkasından başını alıp giden Yusuf’u ve onun, içinde kim bilir ne dünyalar yaşayan, saçsız başını düşünüyordum.”[5] Konusu Anlatıcı İznik gölünü gezip Orhaneli’nde bir gün kalır. Gittiği bir berberde ise bir olaya şahit olup bir selam üzerine tüm hayatını terke edip giden bir berberin hüzünlü bir hikâyesini dinler SELAM ÖYKÜSÜ METNİ Yatağın içinde dönerek güneşin yüzüme vurmayacağı bir köşeye kaçtım. Faydasız! Birkaç dakika sonra keskin bir ışık beni olduğum yerde buluyor ve yüzümü, ensemi yapışkan bir tere boğuyordu. Bu sırada yattığım otelin altındaki kahvenin gramofonu da uykuya devam yolundaki son irademi kırdı. Boğuk sesli bir hanende avaz avaz: Gözlerine sürme çek, Kına yak parmağına! Diye bağırıyordu. Kalktım, giyindim ve beni bu küçük kasabada alıkoyan serseriliğe için için güldüm. Bursa’da bir ahbabı görmek ve bir müddet edebiyattan başka mevzularda konuşmak için yola çıkmıştım. Yalova’da oldukça rahat bir kamyona yerleşmiş ve bir sürü tehlikeli ve güzel kıvrımlardan sonra Orhangazi namı diğer Pazarköy’e gelmiştim. Bu küçük kasabaya inerken uzaktan gördüğüm İznik Gölü beni garip bir cazibe ile kendine çekti. Hiç sebep yokken otobüsü kaçırdım ve burada kaldım. Muayyen kaide ve mantıklara tabi olarak geçen hayatımda bu güya mühim bir kahramanlıktı. Fakat menfaatlerin, ince hesapların emir kulu olmaktan kurtulmanın ve aklıma eseni yapıvermenin verdiği rahatlık ve gururun ömrü uzun sürmedi. Daha uğrunda yolumdan kaldığım İznik Gölü’ne giderken canım sıkılmaya başladı. Göle yaklaşınca yolu şaşırarak sazlıklar, bataklıklar arasında kayboldum. Güç hal ile ulaştığım sahil de bana fevkalade bir manzara arz etmedi. Her büyük su kıyısı gibi bir miktar kum, bir miktar çakıl ve rüzgârın şiddetine göre dalgalanan manasız bir satıh! Yegâne yenilik, bu suyun tuzsuz olduğunu bilmekten ibaretti. Tekrar yolu kaybetmekten korkarak acele kasabaya döndüm. Ortalık kararmış, birkaç dükkânda sönük petrol lambaları ve konduğum otelin altındaki kıraathanede, ziyası yükselip alçalan bir lüks yakılmıştı. Önünden geçtiğim bir aşçı dükkânının camekânı iştahımı kapamaya kâfi geldiği için kahveye oturup bir çay ısmarladım ve bir miktar peynirle biraz üzüm getirttim. Bu sırada kendi kendime: -Bende sahiden akıl yok… Diyordum. Uzaktan erimiş kurşun gibi parladığını gördüğüm bu su beni yolumdan alıkoyuyor. Düşünmüyorum ki, “ o su, ancak uzaktan çok güzeldir. Onunla yakından temas etmek, bir sürü küçük, fakat yekûnu büyük münasebetsizliklere katlanmaya mecbur olmak demektir. Yaşım otuzu geçti. Bu manasız heveslere oyuncak olmanın bir macera telakki edileceği yaş değildir. Küçük şeyler için büyük fedakârlıklarda bulunmayı kabadayılık telakki edecek değilim ya?” Gece ilerledikçe canımın sıkıntısı daha çok artıyordu. İçimde, bir alışverişte aldatılmış olmanın ezgisi vardı. Mermer masaların üzerinde, yıpranmış bir halde, o günün gazeteleri yatıyordu. Sabahtan beri iskelede, vapurda, Yalova’da, hatta otobüste evirip çevirerek gözden geçirdiğim sahifeleri bir kere daha karıştırdım. Uzak köşelerden birinde kâğıt oynayan üç memura gözlerimi dikerek yüzlerinden karakterlerini okumaya ve hiç olmazsa bu şekilde istifadeli bir iş yapmaya çalıştım. Fakat yaptığım işin onların ruhlarını okumak değil, kendi basit muhayyilemin uydurduğu şeyleri o şahıslara yamamak olduğunu pek çabuk fark ettim. Kalkıp odama çıktım. Sabahleyin beni uyandıran güneş, daha evvel bütün odayı dolaşmış ve her köşeyi ayrı ayrı kızdırmışa benziyordu. Derhal yataktan atlayarak giyindim. Çantamı kapattım ve sokağa fırladım. Ortalıkta, zaman zaman esen rüzgârın kaldırdığı tozlardan başka hareket yoktu. Yıkık bir caminin nasılsa ayakta kalmış olan bir minaresi duvarlar üzerinde çıkan bir yabani incir ağacıyla sarmaş dolaştı. Bir eskici, örsünün üstünde uyukluyor, yan sokaklardan birinde iki çocuk, pis bir suyolunun önünde topraktan bentler yaparak oynuyordu. Kahvenin gramofonunda, zavallı bir kadının sesi: -Çıkmam Allah etmesin meyhaneden. Diye yırtınıyordu. Bursa’ya geçecek otobüslerin gelmesine daha bir saatten fazla vakit vardı… Ve ben, ruhu olmayan bu kasabadan kaçmak için can atıyordum. Bu sırada karşıma çıkan bir berber dükkânı, istemeden elimi yanaklarımda dolaştırdı. Epeyce sakallı idim. İstanbul’dan gelecek olan zarif otobüs yolcularının arasına bu kılıkla binmek istemezdim. Benim buradan değil, kendilerinden olduğumu bir bakışta anlamalıydılar. Otele tekrar girip çantamı açmak, sıcak su isteyip tıraş olmak, sonra takımları yıkayıp yerleştirmek bana o kadar güç geldi ki, istemeye istemeye bu dükkâna yöneldim. Berber: -Buyurun. dedi ve fazla iltifat etmeden bir çekmeceden peşkir çıkarmaya, bir musluktan sıcak su almaya koyuldu. Önümdeki uzun mermer masanın üzerinde, sinek pislemesine engel olmak için pudra ile damgalanmış yaldızlı çerçeveli büyük bir ayna vardı. Aynanın camı üzerinde istedikleri gibi faaliyet göstermelerine müsaade edilmeyen sinekler bu yaldızlı çerçeveye o nispette fazla kıymışlardı. Aynanın önünde ve masanın mermeri üzerinde, aynı şekilde sineklerin taarruzuna uğramış; çoban kolonyası şişeleri ve üzerlerinde Almanya İmparatoru palabıyıklı Wilhelm ile melaike yüzlü karısının resimleri bulunan iri pudra kutuları duruyordu. Duvarlarda, mahut sineklerin tahribinden kurtulamamış renkli resimler vardı. Bunlar, yel değirmenleri ve kanallarıyla bir Hollanda ovasını, mağmum (kederli) yüzlü ve ağır yürüyüşlü ziyaretçileriyle bir orman kilisesini ve general Trikopis’in kılıcını teslim edişini gösteriyorlardı. Berber kır saçlı, hafif çiçekbozuğu, seyrek bıyıklarının arasından temiz dişleri görünen kırk kırk beş yaşlarında uzun boylu ve zayıf bir adamdı. Uzun boynunu ikide birde sağa sola büküyor, daima bir şeye hayret ediyormuş gibi kaşlarını kalkık tutuyordu. Bu yüzden alnı hep buruşuk duruyor ve çehresi daima mühim meseleleri düşünüp halleden bir devlet adamı ifadesi alıyordu. Önüne oturup yüzümü ellerine bıraktım. İki avucunun bütün genişliğiyle yanaklarımı ovalamaya başlamıştı ki, dükkânın kapısı önünde dokuz yaşlarında bir kız çocuğu peyda oldu. Kapının eşiğine gelip sırtını duvara dayadığını ve hiçbir şey söylemeden beklediğini pudralı aynada görmüştüm. Sarı saçlı başını önüne eğmişti. Ayağındaki nalınların kayışından, biraz kirli, fakat muntazam parmaklar çıkıyordu. Berber masanın çekmecelerinden birini açarak içinden bir miktar para aldı ve çocuğa verdi. -Al kızım, Feride, kardeşlerin nasıl? Validen iyi mi? dedi. Kız bütün bu suallere evet makamında başını sallayarak cevap verdi ve hemen uzaklaştı; berber işine devam etti. #STARFİRE♀️☯️❄☄️⚡