Soru: (selam) Hz. Peygamberimizin (s.a.v) ailesiyle ilgili bilgiler. acil;(​

Ehl-i Beyt, evveliyetle, Peygamber Efendimiz’in âile fertlerini ifade etmektedir. Bu mânâda Ehl-i Beyt; Resûl-i Ekrem Efendimiz ve âilesi,

Hanımları; Hatice, Sevde, Ayşe, Hafsa, Zeynep Binti Huzeyme, Ümmü Seleme, Zeynep Binti Cahş, Cüveyriye, Ümmü Habibe, Safiye, Meymûne, Mariye (radıyallahu anh) ve

Çocukları; Kasım, Zeynep, Rukıyye, Ümmü Gülsüm, Fatıma, Abdullah, İbrahim (r.a.) ile

Hazret-i Ali, Câfer, Akîl, Abbâs ve âileleridir. Resûlullah’a salât ü selâm getirmek, nasıl bütün mü’minler üzerine bir vecîbe ise, Ehl-i Beyt’e hürmet ve muhabbetle bağlı bulunmak da bütün mü’minlerin vazîfesidir.

Çünkü insanoğlunun bir kimseye duyduğu muhabbetin en tabiî neticesi, sevdiğiyle alâkalı olan herkes ve her şeyin bu muhabbete dâhil olmasıdır. Bunlar, şahıslar da olabilir, eşyâ da olabilir, davranışlar da olabilir, coğrafya da olabilir.

Meselâ bir kimseyi çok seviyorsanız, o kimseye mahsus hâl ve hareketleri kimde görseniz, sevdiğiniz kişiyi hatırlarsınız. O hâl ve hareketlerin sâhiplerini de, sırf sevdiğinizi hatırlattığı için muhabbet dâireniz içine alırsınız. Bu netice, muhabbetin derecesine göre tecellî eder. Yüksek bir muhabbetle sevilenin; oturması, kalkması, hattâ giyim-kuşamına âit husûsiyetleri bile gönle tesir eder. Nitekim Peygamber Efendimiz’in mübârek sakal-ı şerîflerine ve hırkalarına tâzim ve muhabbet de bu hâlet-i rûhiyenin bir eseridir.

Allâh’a muhabbet, sevme fiilinde nihâî bir zirvedir. Bir sonraki zirve ise, yaratılışımıza vesîle olması sebebiyle Resûlullah Efendimiz’e muhabbettir. Muhabbet-i Resûlullâh ile yoğrulanlar, yukarıda ifade ettiğimiz gerçekler etrafında Ehl-i Beyt’i de sevmenin neşesi içinde, onların güzel hâllerine râm olurlar.

Zeyd bin Erkam (radıyallahu anh) şöyle anlatır:

“Bir gün Resûlullah, Mekke ile Medîne arasındaki Hum suyu başında ayağa kalkarak bize bir konuşma yaptı. Allâh’a hamd ü senâdan sonra bize nasîhatte bulundu. Sonra da şöyle buyurdu:

«–Ey insanlar! Ben de bir insanım. Yakında Rabbimin elçisi bana da gelecek ve ben O’nun dâvetine icâbet edip gideceğim. Size iki mühim şey bırakıyorum. Biri, insanı doğruya götüren bir rehber ve nûr olan Allâh’ın kitâbı Kur’ân’dır. Ona yapışın ve sımsıkı sarılın!..»

Efendimiz Kur’ân-ı Kerîm’e bağlılık husûsunda bâzı tavsiyelerde bulunduktan sonra sözlerine şöyle devâm etti:

«–Size bir de Ehl-i Beyt’imi bırakıyorum. Allah’tan korkun da Ehl-i Beyt’ime hürmet gösterin! Allah’tan korkun da Ehl-i Beyt’ime hürmet gösterin!»”

en iyi seçersen sevinirim