Soru: Filler Sultanı ve Kırmızı Sakallı Topal Karınca Kitabı İle İlgili Sağlam Sorular 10 Tane LÜtfen

Cevap:

18 Eylül 2017

Direnmenin Öyküsü Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca ve On Beş Çarpıcı Alıntı

Rojda Alak

“Eğer bir halkın, kendi ölüm biçimini seçmekten başka hiçbir şeyi kalmadıysa eğer ezenlerden aldığı tek armağan umutsuzluksa halkın kaybedecek neyi olabilir?” J. P-Sartre

Yaşar Kemal sömürgecilerin ve sömürülen bir halkın öyküsünü anlatıyor. “Doğanın en büyük hayvanı olan fili sömürücü olarak aldım. Sömürülenlerin çokluğunu, çalışkanlığını yaratıcılığını göstermek için de karıncayı. Birçok halk hikâyesinde de bu böyledir” diyor ve ekliyor: “Neye üzülüyorum biliyor musunuz, bu kitabı okuyanlar özellikle de çocuklar filleri belki hiç sevmeyecekler, bu bana çok dokunuyor…” Çocuk kitabı olarak kaleme alınmış olsa da alegorik yapısı düşünüldüğünde büyükler için de toplumsal derinliği olan bir eser. Dünyanın her yerinde zalimle ezilenin mücadelesi hep vardı ve var olmaya devam ediyor, bu yönüyle düşünüldüğünde Yaşar kemal dünyanın bütün ezilenlerine sesleniyor. Ve umut dolu, insana cesaret veren kitabın şu son cümlesi belki de Yaşar Kemal’in düşüydü. “Dünyanın bütün karıncaları birleşirse” Kitap şu cümleyle başlıyor: “Anlat.” Ve Ulukepez anlatmaya başlar. Ulukepez bir kuştur. Karınca dilini de bilir, fil dilini de. Karıncalar ülkesinde kalır bir süre, onlarla yer içer dostça zaman geçirir. Döndüğünde o artık sultanın en büyük yardımcısıdır. Filler sultanı karıncalarla ilgili ilk bilgileri Ulukepezden alır. Bilgi vermekle kalmaz karıncaları nasıl sömürecekleriyle ilgili filler sultanına önerilerde bulunur. Bu işten çıkarı fillerin gücünü arkasına almak ve düşlediği köşkte çalışmadan yaşamaktır. İşin trajik yanı karıncalar Ulukepezi dost bir aracı sanmaktadır. Karıncalara karşı yürütülen sömürü politikalarının ilk adımı karıncaların ülkelerini yerle bir edip onları kıyımdan geçirmek, korku üretip itaat etmelerini sağlamaktır. Korku en büyük tutsaklıktır. İşgal başlar. Filler karıncaların ülkelerine saldırır, yerle bir ederler, karıncaların çoğunu öldürürler. Sonra karıncaların karşısına geçip, “Bu savaşı siz başlattınız. Bize haince saldırdınız. Biz de size gününüzü gösterdik” derler. Artık itaat etmeyen her karınca öldürülecektir. Karıncalar yaşamlarını kurtarmak adına filler sultanının emirlerine uyacaklarını bildirirler. Filler sultanının karıncalardan ilk istediği şey kendisi için görkemli bir saray inşa etmeleridir.

İkinci adım onlara karınca olduklarını unutturmak için dillerini yok etmektir. Bunun için fil okulları kurarlar ve karınca dilini yasaklarlar. Dillerini unutturmak bütün karıncaları öldürmekle eşdeğerdir. Karıncalar doğar doğmaz fil okullarına alınır orda eğitilirler. Üçüncü adım ise karıncaları kendi içlerinde bölerek birbirlerine karşı kışkırtmak öfke uyandırmak. Yaşar Kemal bu kısımda önemli bir sosyal analiz yapıyor. Karıncaların içindeki en tembel, üretemeyen kendine yetemeyen sarıca karıncaları fillere itaat etmeye ve muhbirlik yapmaya en uygun grup olarak belirliyor. Çünkü onlar aç ve tembeldir. Karınlarını tok sırtlarını pek tutarsak yapamayacakları şey yoktur der filler sultanı ve onlarla anlaşır. Sarıcalar muhbirlik yapmayı seve seve kabul ederler. Yeter ki hayatta kalsınlar ve yeter ki yiyecekleri olsun onların varlık sebebi budur. Dördüncü adım karıncaların neyi doğru bulacaklarına, neye inanacaklarına onların yerine karar vermektir. Düşünmemelerini sağlamaktır. Düşünmek tehlikelidir çünkü özgürlüğün ilk adımıdır. Bunun için gazeteler, televizyonlar, kitaplar devreye girer. Ülkenin dört bir yanına borazanlar yerleştirilir. Gün boyunca fil olmanın doğal bir üstünlük olduğu anlatılır. Fil olmak övülür. Zamanla bunu fil okulunda yetişen karıncalar yapmaya başlar, televizyona çıkıp fil olmayı överler. Karıncalar dillerini unutur, karınca olduklarını da. Hep bir ağızdan coşkuyla tekrar tekrar bağırırlar: “Her karınca bir fildir, her karınca bir fildir…” Filler Sultanı'nın en uzun kahkahasını attığı andır bu. Fakat yine de unutmadığı bir şey vardır. İlk andan beri işler yolunda gittiği haldeFiller Sultanı'nın içinde korku salan bir karıncadır unutamadığı. En başındaFiller Sultanı'na itaat etmeyen ve sonra da ortalıktan kaybolan Kırmızı Sakallı Topal Karınca, diğer kırmızı sakallı karıncalarla dağlara sığınmıştır. Karıncalar ülkesini fillerin işgalinden nasıl kurtaracağını düşünmektedir. Umutsuzdur. Üzgündür. Çünkü hiç durmadan kitap okuduğu ve düşündüğü halde küçücük karıncaların filleri nasıl yeneceğini bulamamıştır. Bir gün bir ses belki bir türkü yüreğine umutla seslenir. Ülkedeki bütün karıncaların duyduğu anda karıncalıklarını hatırladıkları bir türküdür bu.Kırmızı Sakallı Topal Karınca ayaklanır, bütün karıncalar birleşir. Kırmızı Sakallı aynı zamanda bir demirci ustasıdır, Mezopotamya’da zulme direnen demirci Kawa’yı anımsatır. Ve tıpkı demirci Kawa’nın Asur kralı Zalim Dehak’a karşı zafere ulaştığında yaptığını yapar. Şehrin etrafındaki yüksek dağlarda ateşler yakar. Dumanlar yükselir. Bunun anlamı saraylarının çöktüğü, zalimlerin yenildiği zulmün bittiğidir. Özgür, eşit, kardeşçe bir yaşamın başladığıdır.

1

En baştaki sorun dil… İlk önce dillerini unutup karıncalıktan çıkacaklar. Karıncaların kellerini kesmektense, dillerini kesmek daha doğrudur.

2

Hiçbir karıncaya göz açtırmayacak, bir tek sözcük bile düşünmeyecek oyuncaklar bulmalıyız. Düşünecek olurlarsa erinde geçinde özgürlüğe kavuşmanın yolunu bulurlar.

3

Fil askeri acımaz. Fil askeri son fil devletini korumak için acımayı yüreğinin yakınına getirmez… Askerlerin duymuyor onların ağıtlarını, görmüyorlar akan kanlarını, kopan kellelerini… iyi ki görmüyorlar da savaşı böyle acımasız sürdürebiliyorlar.

4

Yüreği alıp sattı insanoğlu, yürek yüreklikten çıktı. Aşkı, sevgiyi, dostluğu, kardeşliği, barışı, kandaki sıcaklığı, güzelliği alıp sattı, insanoğlu insanlıktan çıktı. Oburlaştı.

5

Korkuyu büyüteceğiz… Korkulardan binlerce tanrı yaratacağız. Bireycilik ateşini korkuyla birlikte körükleyeceksiniz… Sevginin olduğu yerde bireycilik barınamaz. Zinhar sevgiye izin vermeyeceksiniz. Bunlar birbirlerini sevmeyi öğrenirlerse bizi de erinde geçinde yenmenin bir yolunu bulurlar.

6

Bu karıncalara hiçbir zaman başlarını bile kaşıyacak bir süre tanımayacağız. Hep iş hep çalışma hep açlık yoksulluk, hep gelecek korkusu içinde olacaklar. Bu korkular onları kör, sağır, sersem, beyinlerini işlemez yapacak.

7

Bizim yapacağımız en birinci iş onların umutlarını öldürmek olacak. İçlerindeki umut tamamen söndüğü gün onların karıncalıkları da bitecektir.

8

Karıncaları fil etme okulları açacağız… Onlar karınca olsalar da kendilerini fil sayacaklar. Filliğe, fillerden daha bağlı olacaklar. Yüzlerce yıldır insanistanda da bu eğitim düzeni uygulanır.

9

Her karınca kentine yüzlerce borazan koyacağız. Borazanlar en çok onların umutlarını kıracaklar, bu düzeni tanrının böyle kurduğunu…hiçbir zaman da değişmeyeceğini, ancak çalışarak, didinerek, fillerin gözüne girerek karıncaların fil olabileceklerini o da ancak karınca kadar fil olabileceklerini yineleyecekler.

10

Borazanlar güzel uyutucu türküler söyleyecekler, sazlar çalacaklar, hepsi uyutucu umutsuz karanlık olacaklar. Karıncaları çürütecekler.

11

Radyolar, televizyonlar, gazeteler, sinemalar işi gittikçe azıtıyorlar, “özgürlük, eşitlik, kardeşlik için” diye durmadan bağırıyorlardı. Bu dünyada her şey karıncaların özgürlüğü içindi… Karıncalar televizyonlar, gazeteler böyle söylediği için inanıyorlardı.

12

Umutsuzluk tutsaklığın gıdasıdır. Umutsuzluk köleliğin anasıdır. Umutsuzluk yüreğin yıkımıdır. Yıl on iki ay gece gündüz aydınlar radyonun, televizyonun, sinemanın, gazetelerin başına geçecekler durmadan durmadan umutsuzluğu söyleyecekler.

13

Birden öteden uzaklardan, dağın dibinden onlara doğru dalga dalga bir ses geldi. Karıncalar bu sesi, bu türküyü çok eski zamanlardan beri tanıyorlardı ya unutup gitmişlerdi. Türkü diyordu ki ve karınca diliyle söylüyordu. Biz bir zamanlar karınca gibi karıncalardık.

14

Türkü diyordu ki, bir zamanlar biz böyle kul, böyle uşak, böyle köle değildik. Bağımsızdık, barış içindeydik, eşittik… hep birlikte güzelleştirirdik ülkemizi

15

Biz bundan sonra bağımsızlığımızı ilan ettik… karınca ülkeleri karıncalarındır ve bizler özgürüz, bağımsızız.

en iyi secersen sevinirim

iyi dersler:))

Öne Çıkanlar

Dünyanın Sonu Olası İklim Değişikliği ..

Kai Heron

Bir Şizofrenin Yaşamı

Erhan Sunar

Michel Foucault: “Edebiyat ve felsefen..

Oggito

Geleceğe Dönüş

Peter Adamson

Yücelt Bizi Korona

Tural Ceferov

Öne Çıkanlar

Mektup

Cemil Kavukçu

Oggito'da Sabahattin Ali Yazıları

Oggito

Bahri Vardarlılar: "Edebiyatın ana day..

Oggito

Stephen King’e göre kitaplar daha çok ..

Oggito

Bu Ay Okunacak 10 Kitap

Oggito

Öne Çıkanlar

Ölü Deniz’e Yolculuk

Oggito

İran’ın En Eski Yapıları

Oggito

Alain De Botton’dan Seyahat Sanatı Üst..

Kadir Işık

Kıbrıs, Bir Ada Hikâyesi

Kadir Işık

Persepolis: Kutsal Güneşin Aydınlattığ..

Kadir Işık