Cevap:Melâhat Heykeli Öyküsü Üzerinden Sait Faik Melâhat Heykeli adlı öykü Sait Faik Abasıyanık’ın Alemdağ'da Var Bir Yılan adlı öykü kitabındaki 18 öyküden biridir. Melâhat Heykeli adlı öyküsü daha önceden herhangi bir dergide yayımlanmamış, yazar tarafından doğrudan kitaba alınmıştır. Siroz hastalığının iyice şiddetini arttırdığı günlerde yazılan Alemdağ'da Var Bir Yılan adlı öykü kitabındaki hikâyelerinde Sait Faik’in kendi hayatını sorgulamaya başladığı, yalnızlık duygularının iyice kıpraştığını, neden evlenmediği, çoluk çocuğa karışmadığı düşünceleri ile boğuştuğu bu sıkıntılarından kurtulmak için Alemdağ gibi yerlere kaçıp gitmek istediği vb anlaşılmaktadır. Yazarın son hikâye kitabı olan Alemdağ'da Var Bir Yılan adlı öyküsündeki hemen tüm öykülerinin konusu yazarın ruh halinin sarsan konular olmaktadır. Hayatı boyunca belli bir işte dikiş tutturamayan yazar, hayatı boyunca babasını parasını tüketmiş, evlenmemiş, aylaklık yapmış, düzensiz yaşamış, bir aile de kurmamıştır. Hayatını annesi ile geçiren yazar, çok vakit yalnızlık çekmiş, çok yakın dost ve arkadaşları da olmamıştır. Yazarın son kitabı olan Alemdağ'da Var Bir Yılan , hastalığının son evrelerindeki psikolojisini de yansıtır. Yazarın bu öyküleri içine iyice kapanmış olduğunu, kendi hayatını sorguladığı, neden evlenmediğini, neden aile kuramadığını izah eden öyküler olmuş gibidir. Örneğin . Alemdağ'da Var Bir Yılan , Yalnızlığın Yarattığı İnsan Panco'nun Rüyas ve Öyle Bir Hikaye adlı öykülerindeki Panço hayali karakteri bir başlı başına bu ruh halini ele vermektedir. .” Geçen hafta bir rüya gördüm. İki kişi bir yolda gidiyorlardı. Birini sana benzettim. Yanındaki kim acaba, diye koşup baktım. Ne tuhaf yanındaki ben değil miydim?— Yahu nereye gidiyorsunuz? Dedim gözümle. Sen cevap vermedin. Ben benden ayrı bir ben olabileceğini, bunun da ancak rüyada mümkün olabileceğini düşündüm” (Sait Faik Abasıyanık’ın Panco'nun Rüyası Öyküsü) Yazarın ömrünün son demlerinde yazılmış öykülerinden birisi olan bu öyküsü yazarın son zamanlarda iyice artan yalnızlık duygularının derin tesirleri altında yazılmıştır. Sait Faik, “Bir Nokta “adlı öyküsü ile kentli insanların ve bireyin iç dünyasına yönelen öyküler de yazmaya başlamış, kendi hayatı kendi iç dünyası ve kendi iç sıkıntılarını da dile getiren ben merkezli hikâyelere de yönelmişti. 1948 yılında siroz hastalığına yakalanan Sait Faik bu tarihten sonra da kendi iç sıkıntılarını betimleyen hikâyeler yazmaya başlamıştı. Yazar bu öyküsünde kendisi gibi bir türlü evlenemeyen, evlenmeye cesaret edemeyen, sudan gerekçeler ve korkular yüzünden evlenme eyleminden korkan bir arkadaşının Melehat adlı bir hayat kadını sayesinde bu korkulardan kurtulup bir kadınla evlenmeyi başarmasını anlatmaktadır. Yazarın kendisi gibi dil öğrenmek amaçlı yurtdışına gidip gelen bu delikanlı da Sait Faik gibi iyi eğitimli biridir. Hikayedeki kahraman Sait Faik gibi ticarete atılmış ama becermemiştir. Melâhat Heykeli Soluk güzel yüzlü bir kadındı. Rengi sarı denecek kadar açık, berrak gözlerinin kenarlarında dost, arkadaş, ahbap bir ifade vardı. Her hoşuma giden yüze gözlerimi açarak bakarmışım.Anlatacağım şeyin içine birdenbire giremememin tek sebebi kadının bana acır gibi bakması oldu. "Ah, bu gözlerim!..." dedim. Gözlerime daha birtakım ağır laflar edeceğimi sanıyordum. "Bakarlar mı deliler gibi her hoşlarına giden yüze!... Kendilerine değil, bana acındırıyor güzel insanları... Hatta sinirlendiriyorlar bile bir bakıma..." daha söylenecektim. Birdenbire kafamda başka düğmeler çevrildi. Başka ışıklar yandı. Gerilere doğru sürüklendiğimi duydum. Hızla çevriliyordum. Gençliğimin bir parçasını geçirdiğim kasaba gözümde canlanıverdi. Kasabanın belli başlı ailelerinden birinin oğlu iyi arkadaşımdı. Uzun seneler ecnebi mekteplerinde okumuş, dil öğrenmiş, giyinmek, yaşamak, konuşmak öğrenmiş, şimdi kasabaya dönmüş, Kömürpazarı'ndaki dükkâna kapanmıştı. Önceleri içinde bir ihtilal havası esti. Aile denen ipi bir sıçrayışta aşmak arzusu içinde çırpındı. Yapamadı. İki senenin sonunda yazıhanede şişmanladı, uyuştu kaldı. Çuvallar da gelip gitmese şuraya buraya, hali nice olurdu bilmem. Aile günden güne ağırlaşan, günden güne içine kapanıp kararan ve şişmanlayan genci harekete getirmek için ne edeceklerini bilemiyorlardı. Çuvallar İstanbul'a gidiyor; İstanbul'dan çuval geliyordu. Benim ticaretten anladığım bu kadardır, arkadaşın da daha fazla değildi — kasa para doluyordu. Ama genç adam para ile ne yapılabileceğini bile unutmuştu. Haftada bir içtiği üç kadeh rakının da onu derin uykusundan uyandıramadığını gören tüccar peder gece rüyasında mı gördü, yoksa hekimlere mi danıştı; yok
Açıklama:
