Soru: Harran ile ilgili şiir acil ​

Cevap:Nuh’un torunudur Kaynan denilen kişi

Yada Aran denen İbrahim’in kardeşi

Temeline koydu elleriyle ilk taşı

Dillerde dolaşan türküsü var Harran’ın.

Tevrat’ta yazılı güzel bu kentin adı

Cüllab ile Deysan ovasını sulardı

Seyyah Cubeyr destanını yazardı

On binlerce yıllık geçmişi var Harran’ın.

İkinci Mervan’ın başkentiydi bir zaman

Tarih boyunca hep cehaletle savaşan

Atomdaki sıırı çözen Cabir bin Hayyan

Cihana nam salan bilgini var Harran’ın.

Endülüs’e ışık taşıyan bilginleri

Sabit bin Kurra’lar, İbni Teymiya’leri

Battani’ler gibi sönmeyen yıldızları

Çağlar aydınlatan aydını var Harran’ın.

Fatimi, Eyyubi, Zengiler, Selçuklular

Her taşına birer İslam mührü vurdular

Hayat-i Harrani kalplere nur sağdılar

Peygamber varisi velisi var Harran’ın.

Açıklama:EN İYİ SEÇER MİSİN?

Cevap:

HARRAN

Bedevi bir yalnızlıktır beni saran çöl

Kitabelere sığmayan dövmelerdir inimdeki gurbet

Gitsem Kerem’in külü savrulur,akıl esir kalır ruha

Sussam sabahları kararır bütün sokakların

Çamurlu bir ayna gibi yayar kendini zaman

Çokça ayrılık sığar ölüme

Bir canda yüz bin beden çırpınır

Suyun yüreği ateşin sesiyle birleşir

Toprağın kalbi durur

Çığlıklar diken üstünde, sesler gömülmüştür

Gece serilmiştir çöle.Güneşe mayın

ömrümüze buğday ekilir

Harran yeşilinde soyulmuş bir şehirdir şimdi yeraltında

Gölgesinde ruhlarımız ayrılır ve tarih kendini yanıltan

bir bellektir burda.

Tapınakların rahminde tanrıların hücresi

Yere inen krallar, biçim değiştiren yüzler

Ve her karesi insanın yenilgisi olan dua

Sin yüzünü kapatır, acem sırtında taşır kendini,

zerdüşt kovulur yurdundan

Çöl biter…yol başlar

Uygarlık adına demiryolları… çeliğin ihaneti

Savrulan gün…Ay’da şeytanın surat buruşması

harelenen insan… ve artık gülyağı minarelerin harcında

her dilde sussan esrik bir köle çığlığıdır Harran.

Ah okusan… konuşan sesim olsan, dursan

Gölgesi olsan gidenlerin:Harran

Sen yüreğimden çıkmış gibi sırılsıklam.